Η ακτιβίστρια Πατρίσια Τρονκόσο Ρόμπλες και ο ιθαγενής Μαπούτσε Héctor Llaitul, (καταδικασμένη η πρώτη σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό - κληρονομιά Πινοτσέτ - σε 10ετή κάθειρξη για υποτιθέμενους εμπρησμούς εναντίον της δασικής εταιρίας Mininco το 2001), διανύουν την 80η μέρα απεργίας πείνας. Άλλοι τρεις ιθαγενείς Μαπούτσε, οι Huenchunao Mariñan, Jaime Marileo Saravia και Juan Millalen Milla είχαν σταματήσει λίγο νωρίτερα, μετά από 67 μέρες απεργίας πείνας, έπειτα από την υπόσχεση για ένα τραπέζι διαλόγου με τη συμμετοχή της κυβέρνησης, της Εκκλησίας και των συγγενών τους.
Ο Llaitul έχει χάσει πάνω από 25 κιλά και η Τρονκόσο πάνω από 22.(τα νούμερα αυτά είχαν δοθεί πριν από κάποιες μέρες)
Θυμίζουμε ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι Μαπούτσε είχαν και στο παρελθόν κάνει πολύ μεγάλες απεργίες πείνας, τις οποίες είχαν σταματήσει έπειτα από κυβερνητικές υποσχέσεις ότι θα εξεταστούν οι υποθέσεις τους.
Βίντεο με εικόνες από Χιλή και ηχογραφημένο μήνυμα της ΠατρίσιαΕδώ θα βρείτε βίντεο και περισσότερες πκηροφορίες στα ισπανικά
Δήλωση της Πατρίσια Τρονκόσο Ρόμπλες
Δημόσια δήλωση της Πατρίσια Τρονκόσο Ρόμπλες, πολιτικής κρατούμενης Μαπούτσε
Στην εθνική και διεθνή κοινή γνώμη, σε όλους τους άντρες και γυναίκες που αγωνίζονται ακούραστα για δικαιοσύνη.
Μέσα από αυτήν την ανακοίνωση επιθυμώ να καταγγείλω την κυβέρνηση της Concertacion [ο συνασπισμός κομμάτων που είναι στην εξουσία] και ιδιαίτερα τον Μπελισάριο Βελάσκο ότι έδωσε το λόγο του για το σχηματισμό ενός Τραπεζιού Διαλόγου για να αναζητηθούν λύσεις στα αιτήματα για δικαιοσύνη και δίκαιες δίκες, από την πλευρά των πολιτικών κρατουμένων Μαπούτσε, κάτι που στις 74 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ ακόμα δεν έχει γίνει και θέτει σε μεγάλο κίνδυνο τις ζωές μας.
Τι φοβάται η κυβέρνηση της Concertacion ;
- Να συζητήσει την καταστολή και την κατάχρηση βίας στις κοινότητες Μαπούτσε που πραγματώνουν τα αιτήματά τους για γη
- Φοβάται να συζητήσει ότι μεγάλο μέρος των δυνάμεων της τάξης (καραμπινιέροι της Χιλής) έχουν μεταβληθεί σε σεκιουριτάδες των δασικών εταιριών για να προασπίζονται τα οικονομικά τους συμφέροντα, που μεγαλώνουν τους λογαριασμούς των πλουσιότερων.
- Φοβάται να συζητήσει την εφαρμογή του Αντιτρομοκρατικού Νόμου και την επιβολή 10 ετών και μιας μέρας κάθειρξης σε μια ομάδα Μαπούτσε που, υποτίθεται, έκαψαν 100 εκτάρια πεύκων, ιδιοκτησίας της Δασικής Mininco, στην επονομαζόμενη υπόθεση "Πολούκο-Πιντένκο"
- Φοβάται να συζητήσει την διπλή δίκη του Juan Millalen Milla.
- Φοβάται να συζητήσει τα ευεργετήματα όλων αυτών των κρατουμένων Μαπούτσε που πληρούν τις προϋποθέσεις για να τους αποδοθούν ευεργετήματα και ελευθερία
Στ' αλήθεια είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς το διπλό λόγο μιας κυβέρνησης που καλεί σε διάλογο και καταστέλλει όπως στους καιρούς της δικτατορίας.
Στη Χιλή ζούμε μια βαθιά κοινωνική ανισότητα και μια ηθική κρίση, εφαρμοσμένη σε όλες τις πλευρές του εθνικού βίου, όπου η άρνηση δικαιοσύνης αφήνει τον λαό των Μαπούτσε, τον ταπεινό κόσμο και τους εργάτες τελείως ανυπεράσπιστους απέναντι στους εκμεταλλευτές επιχειρηματίες και μπροστά στην κατάχρηση, την τοκογλυφία και τα προνόμια των πλουσιότερων.
Πώς να κατανοήσεις μια κυβέρνηση που διακηρύσσει τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα στο εξωτερικό και κατηγορεί τη δεξιά ως συνεργάτες της στρατιωτικής δικτατορίας, αλλά παρόλα αυτά δεν διστάζει να εφαρμόσει τις ίδιες κατασταλτικές μεθόδους του Πινοσέτ:
Διώξεις, εφαρμογή νόμων ιδιαιτέρως κατασταλτικών, όπως ο αντιτρομοκρατικός και αυτός της εσωτερικής ασφάλειας του κράτους, θάνατος, βασανιστήρια, φυλάκιση, στρατιωτικοποίηση των περιοχών της διένεξης, χρησιμοποίηση των μέσων επικοινωνίας και ενημέρωσης για να καταπνιγεί το αίτημα για δικαιοσύνη που υπερασπίζονται με την ζωή τους, μια ομάδα Μαπούτσε , με 74 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ , η σιωπή μιας κοινωνίας που έχει αποκοιμηθεί και έχει σωπάσει από τα φαντάσματα της ανεργίας, της φυλάκισης της ζωής και του εγωισμού.
Τι μπορούμε να περιμένουμε από τους δήμιούς μας όταν προέρχονται από μια γενιά που έζησε όλα αυτά τα μαστιγώματα και που με τον καιρό έχουν γίνει τόσο απάνθρωποι σε βαθμό να ξεχνούν την εξορία, τα βασανιστήρια, τις διώξεις και τον θάνατο τόσων ανθρώπινων όντων.
Ίσως τώρα μπορώ να καταλάβω γιατί μας έκλεισαν την πόρτα στα μούτρα τόσες φορές σε αυτήν την απεργία πείνας, υπάρχει ένας μεγάλος φόβος να θυμηθείς, γιατί όχι μόνο μπορούν να θυμηθούν τον πόνο και την αγωνία μιας μαύρης περιόδου αυτής της χώρας, αλλά περισσότερο να θυμηθούν όλες τις δεσμεύσεις που δόθηκαν με τόσα θύματα, για να βρουν εξαφανισμένους και να αποδώσουν δικαιοσύνη, που είναι καλύτερο να σωπαίνουν και να κάνουν τα στραβά μάτια για να συνεχίσουν να διατηρούν μια συμμαχία στην κυβέρνηση που εξασφαλίζει έναν μηνιαίο μισθό σε μια πολιτική τάξη μουγκή που ξέχασε εδώ και πολλά χρόνια την νεότητά της και από πού προέρχεται και που ακόμα συνεχίζει να χρωστά σε όλους όσους τους εμπιστεύθηκαν δίνοντας την ψήφο τους.
ΤΗΝ 74Η ΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
Σας χαιρετά η Πατρίσια Τρονκόσο Ρόμπλες
Πολιτική Κρατούμενος Μαπούτσε
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007
Φυλακή της Ανγκόλ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΑΠΟΥΤΣΕ!!!!
ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΤΗΤΩΝ ΣΕ ΔΙΕΝΕΞΗ
AMULEPE TAIÑ WEICHAN
