"Θυμόμαστε τη Ρέτσελ Κόρρι στη Γάζα" 16 Μαρτίου 2009 Λωρίδα της Γάζας
ISM Gaza Strip
Κάθε χρόνο θυμόμαστε της 16η Μάρτη. Θυμόμαστε ένα ευγενές, διορατικό, ταλαντουχο άτομο που στάθηκε από την πλευρά του Παλαιστινιακού λαού, που πραγματικά είχε το θάρρος των απόψεων της. Το όνομα της ήταν Ρέτσελ Κόρρι. Φέτος, η επέτειος του θανάτου της έρχεται ακριβώς μετά την ισραηλινή μαζική βίαιη επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας. Πιστεύουμε ότι η Ρέιτσελ θα ήθελε ο κόσμος να θυμάται τους 1400 Παλαιστίνιους που σκοτώθηκαν, παρά την ίδια. Τώρα, έξι ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατό της, η κατάσταση στη Γάζα είναι ακόμα πιο απελπιστική από τότε που η Ρέιτσελ ήταν εδώ. Εδώ και έξι χρόνια ακόμα ζητάμε δικαιοσύνη. Ακόμα ζητάμε από τη διεθνή κοινότητα να συγκρατήσει τον ισραηλινό στρατό και την κυβέρνηση που είναι υπεύθυνη για τη δολοφονία της Ρέιτσελ και τόσων πολλών παλαιστίνιων αμάχων. Ζητάμε επίσης το δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ να καταστήσει υπεύθυνη την εταιρία Caterpillar που εξακολουθεί να εφοδιάζει με στρατιωτικές μπουλντόζες τύπου D-9 τις Ισραηλινές Κατοχικές Δυνάμεις. Μια τέτοια μπουλντόζα σκότωσε όχι μόνο τη Ρέιτσελ αλλά και Παλαισίνιους και έχει καταστρέψει χιλιάδες παλαιστινιακά σπίτια.
Δεν ήταν δυνατό για τους εθελοντές του ISM να μπουν στη Λωρίδα της Γάζας για αρκετά χρόνια λόγω του κλεισίματος του συνοριακού περάσματος του Έρεζ, και έτσι σήμερα ήταν η πρώτη φορά που ακτιβιστές του ISM κατάφεραν να τιμήσουν τη μνήμη της μέσα στη Γάζα. Κάποιοι από τους ακτιβιστές που δούλευαν εθελοντικά με το ISM στη Ράφα το 2003 ήταν σε θέση να συγκρίνουν την κατάσταση τότε και σήμερα. Διαφορετικές όψεις της κατοχής αποκαλύπτονται το 2009 - το καταπιεστικό τείοχος κατά μήκος των συνόρων της Ράφας με την Αίγυπτο έσπασε, αλλά αντικαταστάθηκε από τον αποκλεισμό και τα εμπόδια. Η βαρβαρότητα που υπέφεραν οι κάτοικοι των συνοριακών περιοχών της Ράφα τώρα αγγίζει κάθε άτομο σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας. Από το 2002 έως το 2005 πάνω από 3.000 παλαιστινιακά σπίτια καταστράφηκαν από μπουλντόζες στη Ράφα. Τώρα, μέσα σε μόλις 22 μέρες, χιλιάδες επιπλεόν καταστράφηκαν σε ολόκληρη τη Γάζα. 100.000 Παλαιστίνιοι έμειναν άστεγοι λόγω των αεροπορικών επιδρομών και βομβαρδισμών και πολλές οικογένειες ζουν τώρα σε σκηνές πάνω στα ερείπια των σπιτιών τους.
Αυτή είναι μια πολύ οδυνηρή μέρα για μας, και για να της δώσουμε μια θετική προοπτική που να εμπνέει , συνεργαστήκαμε με πέντε νέους Παλαιστίνιους καλλιτέχνες για να φτιάξουμε μια τοιχογραφία σε μία από τις λίγες πλευρές που παραμένουν όρθιες του Ισραηλινού τείχους στα σύνορα Ράφας-Αιγύπτου. Το ίδιο τείχος του οποίου η κατασκευή επέβαλε τη δημιουργία μιας νεκρής ζώνης εκατοντάδων μέτρων βάθους, που κατέστρεψε τεράστιες εκτάσεις με κατοικίες, συμπεριλαμβανομένης εκείνης που προσπάθησε να σώσει η Ρέιτσελ. To ίδιο τείχος από όπου πυροβολήθηκε στο κεφάλι ο ακτιβιστής του ISM, Τομ Χάρνταλλ, από ισραηλινό στρατιώτη που βρίσκονταν σε έναν πύργο παρακολούθησης, σε διάστημα μικρότερο του ενός μήνα μετά τη δολοφονία της Ρέιτσελ. Το ίδιο τείχος που εδώ και χρόνια έχει ως στόχο τη φυλάκιση του παλαιστινιακού λαού. Το ίδιο τείχος τέλος που καταστράφηκε από τον παλαιστινιακό λαό.
Καθώς οι καλλιτέχνες άρχισαν να ζωγραφίζουν το τείχος, ζωντανεύοντας το με πολύχρωμα σύμβολα ανυπακοής, ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφοι F-16 ακούστηκαν να πετουν πάνω από τη Ράφα. Παρά την ανακοίνωση του Ισραήλ για "μονομερή κατάπαυση του πυρός" στις 18 Γενάρη, η Ισραηλινή Αεροπορία εξακολουθεί να βομβαρδίζει μονομερώς τη Ράφα και άλλες περιοχές της Γάζας σχεδόν καθημερινά. Οι περισσότεροι από τους διεθνείς δημοσιογράφους έχουν φύγει και η διεθνής κοινότητα νομίζει ότι ο πόλεμος τελειωσε, αλλά οι Παλαιστίνιοι άμαχοι εξακολουθούν να σκοτώνονται και να τραυματίζονται από τις ισραηλινές επιθέσεις σε σταθερή βάση. Ευτυχώς, σήμερα δεν βομβαρδιστήκαμε από κάποιο ισραηλινό αεροσκάφος. Ίσως γιατί μας προστάτευε η "Παλαιστινιακή Αεροπορία". Τα παλαιστίνια παιδιά από το Κέντρο Lifemakers μαζί με παιδιά από το κοντινό προσφυγικό στρατόπεδο αλ-Μπαραζιλ απάντησαν στα ισραηλινά F-16 πετώντας χαρταετούς! 14 χαρταετοί πέταξαν στη μνήμη των 1.400 παλαιστινίων που σκοτώθηκαν πρόσφατα στη Γάζα. Ένας άλλος χαρταετός έστειλε την αγάπη μας στη Ρέτσελ.
Αυτή ήταν επίσης μια συμβολική πράξη ενάντια στην "παραλυσία" που επιβάλει ο ισραηλινο-αιγυπτιακός αποκλεισμός. Η Γάζα βρίσκεται σε αποκλεισμό εδώ και σχεδόν δυο χρόνια και μπορεί σίγουρα να περιγραφεί ως η μεγαλύτερη παγκόσμια υπαίθρια φυλακή με πάνω από 1.5 εκατομμύρια ανθρώπων κλεισμένα από γη, αέρα και θάλασσα. Μετά τα ταξίδια του Free Gaza Movement που αμφισβήτησαν έμπρακτα τον αποκλεισμό από τη θάλασσα πέρσι, και στη συνέχεια το σπάσιμο του αποκλεισμού από το έδαφος, του Viva Palestina την περασμένη βδομάδα, τα παλαιστίνια παιδιά συμβολικά έσπασαν τον έλεγχο από αέρως της Γάζας σήμερα.
Εκπρόσωποι από το Code Pink κατάφεραν επίσης να μπουν πρόσφατα και γιόρτασαν τη Διεθνή Μέρα της Γυναίκας με τις θαραλέες γυναίκες της Γάζας στις 8 Μάρτη. Οι γονείς της Ρέτσελ, η Σίντυ και ο Κρεγκ Κόρρι ήταν μαζί τους, και σχολίασαν κατά την επίσκεψη τους: "παρά τον πόνο, νοιώσαμε για μια ακόμα φορά προνομοιούχοι να μπούμε έστω και για λίγο στις ζωές των Παλαιστίνιων φίλων της Ρέιτσελ στη Γάζα. Παρακινούμαστε από το κουράγιο τους και παίρνουμε δύναμη από τα τραγούδια τους, το χωρό και το γέλιο τους ανάμεσα στα δάκρυα."
Ίσως οι χαρταετοί που πέταξαν να έγιναν αντιληπτεί από κάποιους διεθνείς που διαδήλωσαν σήμερα στην αιγυπτιακή πλευρά του συνοριακού φυλακίου της Γάζας, ενάντια στην άρνηση των αιγυπτιακών αρχών να τους επιτρέψουν να μπουν στη Γάζα. Μεταξύ τους ήταν ιορδανοί κοινοβουλευτικοί και έλληνες μηχανικοί που είχαν σαν στόχο να βοηθήσουν στις προσπάθειες ανοικοδόμησης της Γάζας. Εντούτοις όλα αυτά δεν είναι αρκετά. Πρέπει να απαιτήσουμε ξανά από τη διεθνή κοινότητα να κινητοποιηθεί ενάντια στον αποκλεισμό που προκαλεί γενοκτονία στη Γάζα.
Καταστρέψτε το Τείχος του Άπαρτχάιντ
Οι ισραηλινές Κατοχικές Δυνάμεις επιχείρησαν να δολοφονήσουν έναν ακόμα Αμερικανό ακτιβιστή του ISM, τον Τρίσταν Άντερσον, πριν από τρεις μέρες στο θαραλέο χωριό Νιλίν της Δυτ. Όχθης. Τρίσταν, οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι μαζί στου. Έτσι όπως σήμερα σταθήκαμε στο κατεστραμένο τείχος της Ράφας, στη μνήμη της θυσίας της Ρέτσελ, μια μέρα θα σταθούμε μαζί με τον Τρίσταν στο κατεστραμμένο τείχος στο Νιλίν στη μνήμη της θυσίας του Άχμεντ Μούσα (10), του Γιούσεφ Αμιρα (17), του Αραφάτ Ρατέμπ Κχαβαγιε (22) και του Μοχάμμεντα Κχαβαγιε (20), των τεσσάρων άμαχων μαρτύρων του Νιλίν. Παρά τις δολοφονίες της Ρέτσελ Κόρρι και του Τομ Χάρνταλλ, παρά τις απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Μπράιαν Αβερι και του Τρίσταν Αντερσον, παρά τους τραυματισμούς, τις απαγωγές, τις παράνομες απελάσεις και αρνήσεις εισόδου που υφιστάμεθα, είμαστε πίσω. Το ISM είναι ακόμα εδώ και θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη μη-βίαιη παλαιστινιακή αντίσταση.
Σήμερα, έξι χρόνια μετά το μαρτυρικό θάνατο της Ρέτσελ, τρεις μέρες μετά τον πυροβολισμό του Τρίσταν, δυο μήνες μετά την εκδίωξη των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων από τη λωρίδα της Γάζας από τους Παλαιστίνιους, 42 χρόνια μετά την κατοχή της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της Λωρίδας της Γάζας, 62 χρόνια μετά τη Νάκμπα (καταστροφή), λέμε ακόμα Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Σταματήστε την κατοχή! Ειρήνη με δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια! Οφείλουμε να θυμόμαστε τη Ρέιτσελ και όλα αυτά για τα οποία αγωνίστηκε. Ομοίως, δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε τον κόσμο να ξεχάσει όλες τις αθώες παλαιστινιακές ψυχές που πέθαναν χωρίς έλεος. Η μοίρα τους έχει ήδη ξεχαστεί από τη συλλογική μνήμη της διεθνούς κοινότητας, ξεθώριασε από τα πρωτοσέλιδα των αναξιόπιστων εταιρικών ΜΜΕ. Είναι η ώρα αυτή η κατασκευασμένη καταστροφή να τελειώσει ούτως ώστε ο θάνατος της Ρέτσελ και οι θάνατοι των αναρίθμητων Παλαιστινίων να μην πάνε χαμένοι.
