στην ηλεκτρονική σελίδα του MST
http://www.mst.org.br/mst/pagina.php?cd=6366
υπάρχει μανιφέστο υποστήριξης των σχολείων του MST
Υπογράψτε!!
(μεταφ. από Letra Viva MST Informa Ν. 162 - 02/03/09, 15ημερο ενημερωτικό δελτίο του MST, http://www.mst.org.br/mst/pagina.php?cd=6335)
Τις τελευταίες μέρες εμφανίζονται στον τύπο σειρά δημοσιευμάτων όσον αφορά το MST (Κίνημα των Χωρίς Γη) που εκφράζουν μια επίθεση των δυνάμεων της δεξιάς. Μιλήσαμε για το θέμα με τον Joao Paulo Rodrigues (28.2.09), μέλος της εθνικής γραμματείας, για να μας εξηγήσει τη θέση του MST σχετικά με τα ζητήματα που έχουν τεθεί.
Που οφείλεται η αντίδραση του υπουργού Gilmar Mendes;
Ο υπουργός G.M. από τη στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος του Ανωτάτου Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου έχει μετατραπεί στον νέο ηγέτη της βραζιλιάνικης δεξιάς. Και με αυτό τον τρόπο τιμάει τον νέο του ρόλο. Αποδεικνύεται ιδιαίτερα ικανός να υπερασπιστεί περιουσίες αλλά αργός όταν πρόκειται να υπερασπίσει ανθρώπινες ζωές. Επιτίθεται ενάντια στους ιθαγενείς λαούς, τους κατοίκους των κιλόμπος, τα δικαιώματα των εργαζομένων και των εργατών ενώ υπερασπίζεται τους στρατιωτικούς της δικτατορίας. Τελικά, η βραζιλιάνικη δεξιά βρήκε στο πρόσωπό του τον Μπερλουσκόνι της, που εκφράζει γνώμη για τους πάντες και τα πάντα. Ωστόσο ακόμα χρωστάει μια εξήγηση για την ταχύτητα με την οποία απελευθέρωσε τον διεφθαρμένο τραπεζίτη Daniel Dantas που χρηματοδοτεί πολλές εκλογικές καμπάνιες και δωροδοκεί μεγάλο μέρος των μέσων ενημέρωσης. Επίσης, ακόμα σοβαρότερο, το περιοδικό Carta Capital κατήγγειλε ότι το Βραζιλιάνικο Ινστιτούτο Δημοσίου Δικαίου, στη δικαιοδοσία του Mendes, χρηματοδοτήθηκε με 2,4 εκατομμύρια από δημόσιους οργανισμούς, ανάμεσά τους το ίδιο το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο, το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο μέχρι και το Υπουργείο Άμυνας όπου βρίσκεται ο φίλος του Nelson Jobim. Ως ηγέτης της δεξιάς, όπως εμφανίζεται, ο Mendes επιδιώκει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της βραζιλιάνικης αστικής τάξης ενώ έχει εξαπολύσει μια έντονη ιδεολογική επίθεση στην αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα, για να ενισχύσει μια δεξιά στροφή στις εκλογές του 2010. Ο Serra δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τις εκλογές, έχει σοβαρές άκρες στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο.
Τι συνέβη στο Περναμπούκο;
Η σύγκρουση στο Περναμπούκο ήταν μια προαναγγελθείσα τραγωδία. Οι 100 οικογένειας βρίσκονται ήδη 8 χρόνια σε καταυλισμούς. Διεκδικούν δύο περιοχές. Οι γαιοκτήμονες χρησιμοποίησαν κάθε νομικό τερτίπι για να εμποδίσουν την απαλλοτρίωση αχρησιμοποίητων γαιών, οι οποίες απλώς εξυπηρετούν κτηματομεσιτικές σπέκουλες. Οι οικογένειες καλλιεργούν τη γη, τη δουλεύουν και από αυτή ζουν. Έχουν εκτοπιστεί πάνω από 20φορές. Την προηγούμενη εβδομάδα, μετά από έναν ακόμα εκτοπισμό στον οποίο προχώρησε η Στρατιωτική Αστυνομία, ο γαιοκτήμονας προσέλαβε ένοπλους φρουρούς οι οποίοι εμφανίστηκαν με τα όπλα τους στους καταυλισμούς, άρχισαν να προκαλούν, κυνήγησαν και χτύπησαν έναν από τους υπεύθυνους του καταυλισμού. Σε αυτό το κλίμα έντασης και συνεχών απειλών που δέχονται οι οικογένειες, κάποιοι τελικά αντέδρασαν, και πάνω στη σύγκρουση σκοτώθηκαν τέσσερις από τους ένοπλους φρουρούς. Το MST αποκηρύσσει τη βία. Στη Βραζιλία υπάρχουν πολλοί ακόμα καταυλισμοί που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις, εντάσεις και συγκρούσεις. Μέχρι πότε πρέπει να περιμένουν για να πραγματοποιηθεί η Αγροτική Μεταρρύθμιση;
Στο Ποντάλ τι συνέβη;
Στην περιοχή Παντάλ της Παραναπανέμα, στην Πολιτεία Σάο Πάολο, η διαμάχη για τη γη διαρκεί ήδη σαράντα χρόνια. Υπάρχουν πάνω από 400.000 εκτάρια δημόσιας γης στη δικαιοδοσία της πολιτείας, με δικαστικές αποφάσεις που αναγνωρίζουν ότι πρόκειται δημόσια γη. Οι γαιοκτήμονες που εμφανίζονται ως κάτοχοι αυτής της γης έχουν πλαστογραφημένους τίτλους. Και έπρεπε να εγκαταλείψουν αυτές τις εκτάσεις, για τις οποίες θα έπαιρναν αποζημίωση από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Από την κυβέρνηση του Mario Covas, η διαδικασία προσδιορισμού και αποζημίωσης αυτών των γαιών έχει παγώσει. Και το πρόβλημα διαρκώς γίνεταιεντονότερο. Πρόσφατα, τη βδομάδα του καρναβαλιού, τα τέσσερα κινήματα των «χωρίς γη» που δρουν στην περιοχή, πραγματοποίησαν καταλήψεις διαμαρτυρίας σε διάφορα αγροκτήματα.
Η αντίκτυπος υπήρξε άμεσος. Για δύο λόγους: πρώτον διότι οι γαιοκτήμονες έχουν πολλές πολιτικές διασυνδέσεις στην πρωτεύουσα. Ένας από αυτούς μάλιστα, ήταν συνέταιρος του Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο στο αγρόκτημα Buritis. Ένας άλλος έχει σχέσεις με το δίκτυο Bandeirantes και έπεται η συνέχεια… Και ο δεύτερος λόγος είναι πως ο Jose Rainha, ο οποίος δεν συμμετέχει σε κανένα σώμα πολιτικών αποφάσεων του MST, ανακοίνωσε ότι οι καταλήψεις του δικού του κινήματος αποτελούσαν διαμαρτυρία ενάντια στον κυβερνήτη Jose Serra. Αμέσως, το ζήτημα πήρε χαρακτήρα εκλογικής διαμάχης. Ο θόρυβος που ξεσήκωσε το Ποντάλ αποκαλύπτει ότι μέχρι τις εκλογές του 2010 θα βλέπουμε το ίδιο σήριαλ, τα κόμματά τους και ο τύπος, να μετατρέπουν τη διαμάχη για τη γη στο Ποντάλ σε εκλογική υπόθεση.
Διάφοροι οργανισμοί, αρμόδιοι για θέματα υπαίθρου, έχουν κατηγορηθεί ότι προώθησαν δημόσια κονδύλια για τις καταλήψεις. Είναι αλήθεια;
To MST ουδέποτε χρησιμοποίησε ούτε ένα σεντάβο δημόσιου χρήματος για τις καταλήψεις γης που πραγματοποιεί. Γιατί είναι ζήτημα αρχής, οι ίδιες οι οικογένειες που συμμετέχουν στις καταλήψεις των λατιφουντίων, πρέπει να εξασφαλίσουν τους αναγκαίους πόρους για τη συγκεκριμένη πολιτική πράξη. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η δύναμη του MST και είναι ζήτημα διαπαιδαγωγητικού χαρακτήρα για τις οικογένειες που αγωνίζονται για την αγροτική μεταρρύθμιση. Ήδη επί διακυβέρνησης Καρντόσο, το βραζιλιάνικο κράτος, εξαντλημένο από το νεοφιλελεύθερο κύμα, έπαψε να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του όσον αφορά τον δημόσιο αγροτικό τομέα. Το κράτος πλέον, στην ύπαιθρο, δεν εγγυάται αλφαβητισμό, εκπαίδευση, τεχνική στήριξη, υγεία. Επί Καρντόσο λοιπόν, προωθήθηκε ιδιαίτερα η ανάδυση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, οντότητες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, για να υποκαταστήσουν τις λειτουργίες του κράτους. Και αρκετοί πόροι πέρασαν σε αυτές τις οργανώσεις.
Αξίζει να θυμίσουμε πως η ΜΚΟ, Αλληλέγγυος Αλφαβητισμός, ιδιοκτήτης της οποίας είναι η Ρουθ Καρντόσο, πήρε πάνω από 330 εκατομμύρια ρεάλες δημοσίου χρήματος για τον αλφαβητισμό ενηλίκων.
Τη περίοδο εκείνη λοιπόν, εμφανίστηκαν στις περιοχές των οικισμών διάφορες οργανώσεις -κάποιες άρχισαν να δουλεύουν με τους κατοίκους, άλλες όχι- για να αναπληρώσουν τις λειτουργίες του κράτους, αναπτύσσοντας δραστηριότητες τεχνικής στήριξης, ιατρικής περίθαλψης, αλφαβητισμού. Λαμβάνουν πόρους από το κράτος για να εκτελούν αυτό ακριβώς το έργο. Μας εκπλήσσει το γεγονός πως ο τύπος αναφέρεται μόνον στις οργανώσεις που πλαισιώνουν την αγροτική μεταρρύθμιση και δραστηριοποιούνται στους οικισμούς ενώ παραλείπει τα εκατομμύρια των ρεάλες που διοχετεύτηκαν σε ΜΚΟ που συνδέονται με το PSDB (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Βραζιλίας), συνδικάτα ή γαιοκτήμονες. Μόνον η SENAR (Εθνική Υπηρεσία Στήριξης της Υπαίθρου) λαμβάνει εκατομμύρια ρεάλες, σε ετήσια βάση. Υπάρχουν εκκρεμείς υποθέσεις στο Σώμα Οικονομικού Ελέγχου για εκτροπές κονδυλίων σε εργοδοτικές ομοσπονδίες προς προσωπικό όφελος των διοικητών τους.
Τι συνέβη με τα περιοδεύοντα σχολεία στο Ρίο Γκράντε ντο Σουλ;
Την περίοδο διακυβέρνησης Antonio Britto (PMDB- Βραζιλιάνικο Κόμμα Δημοκρατικού Κινήματος, PPS-Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα) κατοχυρώσαμε το δικαίωμα των παιδιών να παρακολουθούν την πρώτη βαθμίδα εκπαίδευσης στους καταυλισμούς μας. Το κράτος διόριζε δασκάλους από τον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης και τα μαθήματα γινόταν σε οργανωμένες αίθουσες των καταυλισμών. Όταν ο καταυλισμός μεταφερόταν σε άλλη περιοχή ή οι οικογένειες από τους καταυλισμούς περνούσαν σε οικισμούς, το σχολείο επίσης μεταφερόταν εξασφαλίζοντας τη συνέχιση της εκπαίδευσης γι αυτά τα παιδιά. Αυτή η εμπειρία αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχής, βραβεύθηκε και υιοθετήθηκε και από άλλες Πολιτείες, όπως του Παρανά.
Μετά την εκλογή της κυβέρνησης του Yeda Crusious (PSDB), διαμορφώθηκε μια πολιτική συγκυρία που χαρακτηρίστηκε από τη δεξιά επιθετικότητα που εξαπέλυσε ο τύπος, το Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης και η στρατιωτική ταξιαρχία της Πολιτείας. Ξεχειλίζοντας από την ευφορία της εκλογικής νίκης, άρχισαν να ποινικοποιούν, να καταδιώκουν και να καταστέλλουν τα κοινωνικά κινήματα, ανεξάρτητα αν επρόκειτο για καθηγητές, εργάτες της μεταλλουργίας, ανέργους ή το MST. Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή κυβερνήτης και το Υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης, παρενέβησαν για να διακόψουν τη διδασκαλία στους καταυλισμούς και να μεταφέρουν τα παιδιά στα σχολείο της πόλης. Με άλλα λόγια, δεν δίστασαν να ζημιώσουν τα παιδιά για να δώσουν ένα πολιτικό χτύπημα στο MST.
Από την άλλη, η κυβέρνηση Yeda Crusius έχει ήδη μειώσει κατά 8.500 θέσεις τη φοίτηση σε όλους του δήμους της Πολιτείας, η πλειοψηφία στην επαρχία, απλώς για να περιορίσει τα έξοδα και να εξασφαλίσει το περίφημο μηδενικό έλλειμμα. Τα δημαρχεία των δήμων στους οποίους υπάρχουν καταυλισμοί ανακοίνωσαν ήδη πως είναι αδύνατον να μεταφέρουν τα παιδιά, στην πόλη San Gabriel, για παράδειγμα, τα έξοδα θα ήταν περίπου 40.000 ρεάλες σε μηνιαία βάση. Αντίθετα, σήμερα με 16.000 η Πολιτεία καλύπτει τα έξοδα και των οκτώ καταυλισμών που βρίσκονται στην επικράτειά της. Ευτυχώς, τα σχολεία πήραν την έγκριση του Πολιτειακού Συμβουλίου Εκπαίδευσης, που είναι το όργανο που εγκρίνει και επιθεωρεί τη λειτουργία των σχολείων και απονέμει τους τίτλους σπουδών.-
