Γιατί έριξαν το Λούγο;

Του Ατίλιο Μπορόν

Πριν από μερικά λεπτά ολοκληρώθηκε η φάρσα: ο πρόεδρος της Παραγουάης Φερνάντο Λούγο αντικαταστάθηκε με μια συνοπτική δίκη όπου η πιο διεφθαρμένη γερουσία της αμερικάνικης ηπείρου – και αυτό είναι λίγο – τον έκρινε ένοχο για «κακή εκτέλεση» των καθηκόντων του εξαιτίας των θανάτων που συνέβησαν κατά την εκκένωση μιας φάρμας στο Κουρουγουάτι.

Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε τι μπορεί να συμβεί από εδώ και πέρα. Το σίγουρο είναι ότι, όπως λέει και το άρθρο του Ιντίλιο Μέντες που συνοδεύει αυτό το σημείωμα, το φονικό στο Κουρουγουάτι ήταν μια παγίδα στημένη από μια δεξιά που από τότε που ο Λούγο ανέλαβε την εξουσία, περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να τελειώσει με ένα καθεστώς που παρόλο που δεν είχε πλήξει τα συμφέροντά τους, άνοιγε ένα χώρο για την κοινωνική διαμαρτυρία και για τη λαϊκή οργάνωση, ασύμβατο με την κυριαρχία της τάξης τους.

Παρά τις πολλές προειδοποιήσεις πολυάριθμων συμμάχων μέσα και έξω από την Παραγουάη, ο Λούγο δεν βάλθηκε να εδραιώσει την πολυπληθή αλλά ετερογενή κοινωνική δύναμη που με μεγάλο ενθουσιασμό τον ανέβασε στην προεδρία τον Αύγουστο του 2008.

Η επιρροή του στο Κογκρέσο ήταν τελείως ελάχιστη, ένας ή δύο γερουσιαστές το πολύ, και μόνο μια ικανότητα κινητοποίησης που θα μπορούσε να επιδείξει στους δρόμους ήταν το μόνο που μπορούσε να δώσει δυνατότητα διακυβέρνησης στην προσπάθειά του.

Αλλά δεν το αντιλήφθηκε έτσι και κατά τη διάρκεια της θητείας του συνέβησαν πολλαπλές παραχωρήσεις σε μια δεξιά, αγνοώντας ότι όσο και να την υποστήριζε εκείνη ποτέ δεν θα δεχόταν την προεδρία του ως νομιμοποιημένη. Κινήσεις παραχώρησης προς τη δεξιά το μόνο που κάνουν είναι να της δίνουν θάρρος, όχι να την κατευνάζουν.

Παρά τις παραχωρήσεις αυτές, ο Λούγο πάντα θεωρήθηκε ως ένας ενοχλητικός παρείσακτος, όσο και να προωθούσε αντί να βάλει βέτο στους αντιτρομοκρατικούς νόμους που, μετά από αίτημα της «Πρεσβείας», ενέκρινε το Κογκρέσο, το πιο διεφθαρμένο της αμερικάνικης ηπείρου.

Μια δεξιά που, εννοείται, ότι πάντα ενήργησε αδερφικά με την Ουάσιγκτον για να εμποδίσει, μεταξύ άλλων, την είσοδο της Βενεζουέλας στη MERCOSUR. Αργά κατάλαβε ο Λούγο πόσο «δημοκρατικοί» ήταν οι θεσμοί του καπιταλιστικού κράτους, που τον αντικαθιστά με μια κωμικοτραγική παρωδία πολιτικής δίκης παραβιάζοντας όλους τους κανόνες της σωστής διαδικασίας.

Ένα μάθημα για τον λαό της Παραγουάης και για όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής: μόνο η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ και η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ μπορεί να στηρίξει κυβερνήσεις που θα ήθελαν να προωθήσουν ένα πρόγραμμα κοινωνικού μετασχηματισμού, όσο μετριοπαθές και να είναι, όπως υπήρξε η περίπτωση του Λούγο.

Η ολιγαρχία και ο ιμπεριαλισμός ποτέ δεν παύουν να συνωμοτούν και να δρουν, και αν φαίνεται να έχουν παραιτηθεί, αυτό το φαινόμενο είναι τελείως απατηλό, όπως μόλις το επιβεβαιώσαμε πριν από λίγα λεπτά στην Ασουνσιόν.

Πηγή: http://www.atilioboron.com.ar/2012/06/por-que-derrocaron-lugo.html


Για τα γεγονότα που προηγήθηκαν της καθαίρεσης του Λούγο διαβάστε:

Παραγουάη: Πολύνεκρες συγκρούσεις και πολιτική δίκη του προέδρου Λούγο

 Για παλαιότερα άρθρα για την ίδια χώρα δείτε την ετικέτα Παραγουάη

Resistencias στο Radiobubble: Δελτιο Αντιπληροφόρησης: Ειδήσεις για τα κινήματα και τις αντιστάσεις απ΄ όλο τον κόσμο

Φιάσκο η σύνοδος Rio+20

 

Παραγουάη: Πολύνεκρες συγκρούσεις και πολιτική δίκη του προέδρου Λούγο

 

Ονδούρα: Εκκένωση κατάληψης και τραυματισμοί ιθαγενών ακτιβιστών

 

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων

 

Χώρα των Βάσκων: Νομιμοποίηση του βασκικού κόμματος Sortu

 

Παλαιστίνη: συνεχίζονται οι απεργίες πείνας

 

Αποδεσμεύθηκαν από το Ισραήλ δύο ελληνικά "καράβια για τη Γάζα"

 

Πουέρτο Ρίκο: Τα αγγλικά θα αντικαταστήσουν τα ισπανικά σε πολλά σχολεία

 

Πουέρτο Ρίκο: δήλωσε ένοχος πρώην μέλος των Ματσετέρος

 

Συρία: CIA και αντάρτες

 

 

Εκδηλώσεις 

 

Προβολή ταινίας: «Εξεγερμένη Παταγονία» του Έκτορ Ολιβέρα [Σαβ.23/6, 9μμ, Πάρκο Ναυαρίνου & Ζωοδόχου Πηγής]

 

Εκδήλωση στις 28 Ιουνίου: Συζήτηση για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία

 

Εκδήλωση με τον Ντέιβιντ Χάρβεϊ: «Οι πολιτικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης: Ο νεοφιλελευθερισμός ενάντια στη δημοκρατία»

 

Εκδήλωση με τον Ντέιβιντ Χάρβεϊ: «Οι πολιτικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης: Ο νεοφιλελευθερισμός ενάντια στη δημοκρατία»

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012, ώρα 20.00, στο παρκάκι της Τσαμαδού 10, Εξάρχεια. Η εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή την επίσκεψη του Ντέιβιντ Χάρβεϊ στην Αθήνα και αποτελεί συνεργασία του Ινστιτούτου ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ, με το Red Notebook και τα Eνθέματα της εφημερίδας Η ΑΥΓΗ Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ, ένας από τους σημαντικότερους γεωγράφους διεθνώς, και καθηγητής στο μεταπτυχιακό Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, βρίσκεται στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.  Με αφορμή την επίσκεψή του, θα μιλήσει σε εκδήλωση που διοργανώνουν το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, το Red Notebook και τα Ενθέματα της Κυριακάτικης Αυγής, με τίτλο «Οι πολιτικές επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης:  Ο νεοφιλελευθερισμός ενάντια στη δημοκρατία». Θα υπάρχει διαδοχική μετάφραση. Άλλες διαλέξεις του ομιλητή στην Αθήνα: · Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012, 6:30 μμ - ΕΜΠ, Αίθριο Κτιρίου Αβέρωφ με θέμα: «Οι Πόλεις ως τόποι αντίστασης και ελπίδας» · Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012, 6:30 μμ - Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αίθουσα Τελετών (νέο κτίριο, 1ο επίπεδο) με θέμα: «Οι γεωγραφικές παράμετροι της σημερινής κρίσης» Πηγή: Red Notebook

Εκδήλωση στις 28 Ιουνίου: Συζήτηση για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία

Μια ανακοίνωση εκδήλωσης που αφορά έναν από τους καλεσμένους μας σε προηγούμενη εκπομπή:

Την Πέμπτη 28 Ιουνίου, στις 8 μ.μ. στο Στέκι των ΕΝΘΕΜΑΤΩΝ της εφημερίδας ΑΥΓΗ (Βαλτετσίου 50-52, 6ος όροφος, Εξάρχεια)

Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων σας καλούν σε μία συζήτηση για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία με αφορμή την έκδοση του βιβλίου

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ:
Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ
ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ

των Γιώργου Κολέμπα και Βασίλη Γιόκαρη

Θα μιλήσουν οι συγγραφείς του βιβλίου
και ο Ηρακλής Παναγούλης
(μέλος της συλλογικότητας ΣΚΟΡΟΣ)

Πηγή: Εκδόσεις των Συναδέλφων

Συρία: CIA και αντάρτες

Οι New York Times αποκάλυψαν ότι πράκτορες της CIA βρίσκονται στην Τουρκία και επιβλέπουν την παράδοση όπλων στους Σύρους αντάρτες που πολεμούν το στρατό του καθεστώτος Άσαντ. Οι Βορειοαμερικανοί ισχυρίζονται ότι δεν εξοπλίζουν τους αντάρτες παρά μόνο ότι επιβλέπουν ώστε τα όπλα, τα οποία πληρώνουν οι Τουρκία, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, και τα οποία διοχετεύονται μέσω δικτύου των Αδερφών Μουσουλμάνων της Συρίας, δε θα φτάνουν στα χέρια της Αλ Κάιντα ή άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων.

Πουέρτο Ρίκο: δήλωσε ένοχος πρώην μέλος των Ματσετέρος

Σε άλλη είδηση από το Πουέρτο Ρίκο, στις 15 Ιουνίου ο Νορμπέρτο Γκονσάλες Κλαούντιο, πρώην μέλος του EPB- Ματσετέρος, δήλωσε ένοχος στη δίκη του σε ομοσπονδιακό δικαστήριο στο Κονέκτικατ για κατηγορίες που σχετίζονται με την ένοπλη ληστεία που έκανε η οργάνωση το 1983, όταν αφαίρεσε 7,1 εκατομμύρια δολάρια από υποκατάστημα της Γουέλς Φάργκο στο Ουέστ Χάρτφορτν. Σε αντάλλαγμα για την ομολογία, οι Βορειοαμερικανοί εισαγγελείς δέχθηκαν να προτείνουν ποινή φυλάκισης πέντε ετών. Ο Νορμπέρτο Γκονσάλες Κλαούντιο πέρασε 25 χρόνια ως φυγάς πριν συλληφθεί στο Πουέρτο Ρίκο τον Μάιο του 2011. Σε γράμμα προς τον ομοσπονδιακό δικαστή, έγραψε ότι «οι συνθήκες γύρω από τον αγώνα για ανεξαρτησία του Πουέρτο Ρίκο είναι διαφορετικές σήμερα απ’ ότι όταν ήμουν νεότερος». Εξέφρασε την ευχή ο αγώνας να ακολουθήσει τώρα «ένα δρόμο ειρήνης και κατανόησης». 

 

Πηγή: Weekly News Update on the Americas

Πουέρτο Ρίκο: Τα αγγλικά θα αντικαταστήσουν τα ισπανικά σε πολλά σχολεία

Το εκπαιδευτικό σύστημα στο Πουέρτο Ρίκο ετοιμάζεται να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στο να αντικαταστήσει τα ισπανικά με τα αγγλικά ως γλώσσα που χρησιμοποιείται για τη διδασκαλία των περισσοτέρων μαθημάτων, δήλωσε ο Γραμματέας Εκπαίδευσης Έντουαρντ Μορένο Αλόνσο, σε ισπανικό καλωδιακό δίκτυο. Η αλλαγή θα ξεκινήσει στα 66 από τα 860 σχολεία του συστήματος: στα 31 από αυτά, τα παιδιά ηλικία 5 έως 9 ετών θα διδάσκονται όλα τα μαθήματα στα αγγλικά εκτός από την ιστορία και τα ισπανικά, ενώ τα άλλα 35 σχολεία θα κάνουν τουλάχιστον μέρος της διδασκαλίας στα αγγλικά. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να ολοκληρώσει την αλλαγή στα αγγλικά σε όλα τα σχολεία μέσα σε 10 χρόνια. Ο Γραμματέας Εκπαίδευσης Μορένο Αλόνσο δήλωσε ότι η αλλαγή απαντά σε αιτήματα γονέων αλλά οι επικριτές ισχυρίζονται ότι το πραγματικό κίνητρο είναι η προσπάθεια του Κυβερνήτη Λουίς Φορτούνιο και του δεξιού «Νέου Προοδευτικού Κόμματος» PNP να προσαρτήσει το Πουέρτο Ρίκο στις ΗΠΑ ως την 51^η πολιτεία. Ο Έκτωρ Πεσκέρα, πρόεδρος του Οστοσιανού Κινήματος Εθνικής Ανεξαρτησίας, προέβλεψε ότι το πρόγραμμα θα αποτύχει. «Δυστυχώς οι μαθητές μας θα είναι τα θύματα αυτής της παιδαγωγικής και πολιτικής γκάφας», δήλωσε σε κουβανικό δίκτυο. [ Το Οστοσιανό Κίνημα Εθνικής Ανεξαρτησίας έχει πάρει το όνομά του από τον Εουχένιο Μαρία δε Όστος, Πορτορικάνο διανοούμενο, δικηγόρο κοινωνιολόγο και υποστηρικτή της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο που έζησε το 19^ο αιώνα]

Η Μαρία Έλενα Λάρα, πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας του Πουέρτο Ρίκο δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι «μπορεί πολλοί δάσκαλοι να ξέρουν αγγλικά, αλλά δεν έχουν εκπαιδευτεί να διδάξουν στα αγγλικά». Και αυτό όπως και ο Πεσκέρα περιμένει μια «μεγάλη αποτυχία». Η Αίντα Ντίας, πρόεδρος του μικρότερου Συλλόγου Δασκάλων του Πουέρτο Ρίκο δήλωσε στην ίδια εκπομπή: «Μεγάλο μέρος από τον πληθυσμό των σχολείων είναι σε ειδική εκπαίδευση επειδή έχουν προβλήματα να μάθουν στη μητρική τους γλώσσα. Φανταστείτε να διδάσκονται τα μαθηματικά και τη φυσική στα αγγλικά!» Και οι δύο συνδικαλίστριες δήλωσαν ότι υποστηρίζουν τη διδασκαλία των αγγλικών ως δεύτερη γλώσσα, μαζί με άλλες γλώσσες. «Και τα μανδαρινικά κινεζικά είναι σημαντική γλώσσα για τις μπίζνες», δήλωσε η Ντίας, αλλά το πρόβλημα είναι «να θέλουν να αντικαταστήσουν μια γλώσσα με μια άλλη για καθαρά ιδεολογικούς λόγους».

Τόσο τα αγγλικά όσο και τα ισπανικά είναι επίσημες γλώσσες στο Πουέρτο Ρίκο, αλλά μόνο το 30% των 3,9 εκατομμυρίων κατοίκων του Πουέρτο Ρίκο μιλά αγγλικά σε υψηλό επίπεδο, ενώ τα ισπανικά είναι η κύρια γλώσσα για το 96% του πληθυσμού. Τα αγγλικά χρησιμοποιήθηκαν σα γλώσσα στο σχολείο το 1900 δύο χρόνια μετά που οι ΗΠΑ πήραν τον έλεγχο του νησιού από την Ισπανία. Η πρακτική αυτή τερματίστηκε το 1948. 

Πηγή: Weekly News Update on the Americas

Χώρα των Βάσκων: Νομιμοποίηση του βασκικού κόμματος Sortu

Λογότυπα των κατά καιρούς κομμάτων της βασκικής πατριωτικής αριστεράς

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας απεφάνθη υπέρ της προσφυγής του βασκικού κόμματος Sortu εναντίον της απαγόρευσής του θεωρώντας ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι των μελών του σε ότι αφορά την ελευθερία δημιουργίας πολιτικών κομμάτων. Ακύρωσε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που είχε θέσει βέτο στην εγγραφή του πατριωτικού βασκικού κόμματος στον κατάλογο των κομμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών. Και διέταξε να αποκατασταθούν τα δικαιώματα, αναγνωρίζοντας στα μέλη που είχαν προσφύγει το δικαίωμα εγγραφής του συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η απόφαση πάρθηκε με 6 ψήφους υπέρ και 5 κατά, και παρά τις εντονότατες πιέσεις από την κυβέρνηση.

Το κόμμα είχε ιδρυθεί το Φεβρουάριο του 2011 αλλά είχε απορριφθεί η εγγραφή του και μόλις ένα μήνα μετά το Ανώτατο Δικαστήριο είχε δικαιώσει την ισπανική κυβέρνηση και είχε απαγορεύσει την εγγραφή του κόμματος με τον ισχυρισμό ότι αποτελούσε συνέχεια του απαγορευμένου Μπατασούνα. 

Η νομιμοποίηση του κόμματος Sortu αναδεικνύει και το ζήτημα των καταδικασμένων για ένα προηγούμενο βασκικό πατριωτικό κόμμα, το Bateragune, ως υποτιθέμενο πολιτικό βραχίονα της ΕΤΑ. Μεταξύ των κρατουμένων είναι και ο ηγέτης της βασκικής πατριωτικής αριστεράς Αρνάλντο Οτέγκι, του οποίου η ποινή επικυρώθηκε τον Μάιο, από το Ανώτατο Δικαστήριο, αν και μειώθηκε σε 6μισι από 10 χρόνια, με αποτέλεσμα να πρέπει να παραμείνει στη φυλακή έως τον Απρίλιο του 2016.

Αποδεσμεύθηκαν από το Ισραήλ δύο ελληνικά "καράβια για τη Γάζα"

Το φορτηγό Ελεύθερη Μεσόγειος

Το επιβατηγό Σφενδόνη

 Μετά από δύο χρόνια επίμονων προσπαθειών και πιέσεων της Πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα, τα δύο ελληνικά πλοία, η «Ελεύθερη Μεσόγειος» και η «Σφενδόνη» του Στόλου της Ελευθερίας απελευθερώθηκαν από το Ισραήλ…  Τα δύο αυτά πλοία,  μαζί και με τα άλλα τέσσερα πλοία του στολίσκου της Ελευθερίας, δέχτηκαν την 31 Μάη 2010 την δολοφονική και πειρατική επίθεση των ναυτικών δυνάμεων του Ισραήλ ενώ έπλεαν σε διεθνή ύδατα με προορισμό το αποκλεισμένο λιμάνι της Γάζας στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις τα κατέλαβαν, συνέλαβαν και κακοποίησαν τους Έλληνες ακτιβιστές επιβάτες τους και τα οδήγησαν με τη  βία  στο Ισραήλ.

Να υπογραμμίσουμε εδώ, προκειμένου να αντιληφθεί ο καθένας την υποτελή στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το γεγονός ότι τα τρία τουρκικά πλοία που υπέστησαν ταυτόχρονη επίθεση-πειρατεία και κράτηση επιστράφηκαν στην Τουρκία μόλις 3 μήνες αργότερα. Ιδιαίτερα σε ότι αφορά στο εμπορικό πλοίο υπό ελληνική σημαία «Ελεύθερη Μεσόγειος» αυτό κατέστη οριστικά αναξιόπλοο, σύμφωνα και με τις εκθέσεις του Έλληνα τεχνικού εμπειρογνώμονα.

Το άλλο πλοίο, η Σφενδόνη αναμενόταν σήμερα, αλλά λόγω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν με το ρυμουλκό και λόγω σφοδρών ανέμων στο Καρπάθιο, θα καθυστερήσει και αναμένεται να φτάσει Σάββατο βράδυ ή Κυριακή πρωί. Γι’ αυτό η τελετή υποδοχής που διοργανώνεται από την Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα, μετατέθηκε για τη Δευτέρα 25/6 στις 4 μ.μ.

Πηγή: Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα 

Φωτογραφίες της κατάστασης των πλοίων πριν ενάμιση χρόνο μπορείτε να δείτε εδώ

Παλαιστίνη: συνεχίζονται οι απεργίες πείνας

Παλαιστίνιες διαδηλώτριες στη νότια Λωρίδα της Γάζας κρατούν πόστερ με τον Μαχμούντ Σαρσάκ (δεξιά) και τον Άκραμ Αλ Ρικχάουι (αριστερά)

Τη νίκη της ζωής του πέτυχε ο Παλαιστίνιος ποδοσφαιριστής Μαχμούντ Σαρσάκ. Μετά από τρεις μήνες απεργία πείνας πέτυχε συμφωνία για την απελευθέρωσή του στις 10 Ιουλίου. Ο Σαρσάκ που εδώ και κάποιες μέρες είχε αρχίσει να παίρνει υγρά, έγινε ο Παλαιστίνιος κρατούμενος που έχει κάνει τη μεγαλύτερη σε διάρκεια απεργία πείνας. Ο ποδοσφαιριστής από την πόλη Ράφα της Λωρίδας της Γάζας κρατείται εδώ και τρία χρόνια χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη και είναι ο μοναδικός Παλαιστίνιος που κρατείται αυτόν τον καιρό υπό τον ισραηλινό νόμο περί «παράνομων μαχητών».
Στο μεταξύ ο άλλος απεργός πείνας Άκραμ Ρικχάουι βρίσκεται, σύμφωνα με το Addameer, στην 72^η ημέρα απεργίας πείνας και η κατάστασή του είναι κρίσιμη.
Στο μεταξύ το Ισραήλ παραβιάζει τις συμφωνίες που είχε κάνει με τους Παλαιστίνιους κρατούμενους με αποτέλεσμα κάποιοι εξ’ αυτών να ξαναρχίζουν τις απεργίες πείνας. Ο Samer al-Barq ήδη βρίσκεται στην 33^η ημέρα απεργίας πείνας.

Ενώ ο Χασάν Σαφάντι, που τερμάτισε μια απεργία πείνας 71 ημερών στις 14 Μαΐου, ξανάρχισε την απεργία πείνας χθες αφότου το Ισραήλ παραβίασε τη συμφωνία να τον αφήσει ελεύθερο από τη λεγόμενη «διοικητική κράτηση» υπό την οποία κρατείται χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη. Η απάντηση της Ισραηλινής Υπηρεσίας Φυλακών ήταν να τον κλείσει στην απομόνωση.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας, ο Χασάν είχε υποβληθεί σε σοβαρή κακομεταχείριση από τις ισραηλινές αρχές φυλακών, όταν κρατήθηκε από δεσμοφύλακες και δια της βίας του έγινε θεραπεία από γιατρό της φυλακής, μέσω ένεσης στο μπράτσο του. Στο τέλος της απεργίας πείνας, η υγεία του είχε επιδεινωθεί σημαντικά και βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση.

Ο Χασάν κρατείται σε διοικητική κράτηση από τις 29 Ιουνίου 2011 και αυτή η ανανέωση της κράτησής του είναι μια κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας μεταξύ της επιτροπής των κρατουμένων απεργών πείνας και των ισραηλινών αξιωματούχων.

Σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της συμφωνίας στο σύνολό της, ένας από τους 19 κρατούμενους σε μακροχρόνια απομόνωση, ο Ντιράρ Αμπού Σίσι, ακόμα δεν έχει μεταφερθεί μαζί με τον γενικό πληθυσμό της φυλακής ενώ άλλος ένας κρατούμενος μεταφέρθηκε στην απομόνωση την περασμένη εβδομάδα. Επιπλέον, οι οικογενειακές επισκέψεις για τους κρατούμενους από τη Γάζα, ακόμα δεν έχουν ξαναρχίσει, παρόλο που έχει περάσει ένας μήνας από τότε που υπογράφηκε η συμφωνία. Το Addameer δεν έχει παρατηρήσει καμία αλλαγή στη γενική πολιτική του Ισραήλ για τη διοικητική κράτηση, και φοβάται ότι αυτές οι πρακτικές μόνο θα συνεχιστούν εάν δεν υπάρχει σημαντική πίεση από τη διεθνή κοινότητα.

Πηγή: intifada.gr

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων

Η 20^η Ιουνίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων. Ας δούμε μερικά στατιστικά στοιχεία από την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος και που εντοπίζεται περισσότερο. Τα στοιχεία είναι του 2011.

Για πέμπτη συνεχή χρονιά ο αριθμός των εκτοπισμένων παγκοσμίως ξεπέρασε τα 42 εκατομμύρια, ως αποτέλεσμα συνεχιζόμενων ή νέων συγκρούσεων σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Στο τέλος του 2011 ο αριθμός έφτασε τα 42,5 εκατομμύρια. Από αυτά τα 15,2 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες, εκ των οποίων 10,4 υπό την αρμοδιότητα τη Ύπατης Αρμοστείας (UNHRC) και 4,8 εκατομμύρια είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγές καταγεγραμμένοι στην UNRWA. Ο συνολικός αριθμός των 42,5 εκατομμυρίων περιλαμβάνει επίσης 895.000 αιτούντες άσυλο και 26,4 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα, δηλαδή άτομα εκτοπισμένα που όμως παραμένουν εντός της χώρας τους.

Το 2011 εκτιμάται ότι υπήρξαν 4,3 εκατομμύρια νέοι εκτοπισμένοι εξαιτίας συγκρούσεων ή διώξεων. Περισσότερα από 800.000 άτομα εκτοπίστηκαν ως πρόσφυγες διασχίζοντας διεθνή σύνορα, που ήταν το υψηλότερο νούμερο εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Άλλα 3,5 εκατομμύρια άτομα εκτοπίστηκαν μέσα στα σύνορα των χωρών τους, που αποτελεί αύξηση 20% σε σχέση με το 2010.

Σε αντίθεση ίσως με αυτό που πιστεύουν κάποιοι στις ανεπτυγμένες χώρες, οι λεγόμενες αναπτυσσόμενες είναι που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος αφού τα 4/5 των προσφύγων παγκοσμίως φιλοξενούνται σε αυτές. Το Πακιστάν είναι η χώρα που φιλοξενεί τους περισσότερους (1,7 εκ.) ακολουθούμενο από το Ιράν (887 χιλ) και τη Συρία (755 χιλ.) . Περισσότερα από 4,7 εκατομμύρια πρόσφυγες, δηλαδή το 45% εκείνων των προσφύγων υπό την αρμοδιότητα της Ύπατης Αρμοστείας, διαμένουν σε χώρες όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι κάτω από 3 δολάρια τη μέρα. Το Πακιστάν επίσης είναι η χώρα που φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων σε σχέση με την οικονομική του δυνατότητα, ακολουθούμενο από το Κονγκό και την Κένυα.

Με περίπου 2,7 εκατομμύρια πρόσφυγες σε 79 χώρες το Αφγανιστάν παραμένει η πρώτη χώρα προέλευσης προσφύγων το 2011. (προφανώς δε συμπεριλαμβάνει τους Παλαιστίνιους). Κατά μέσο όρο ένας στους τέσσερις πρόσφυγες στον κόσμο είναι από το Αφγανιστάν, με το 95% να βρίσκονται στο Πακιστάν και το Ιράν.

Το 2011 πάνω από 876 χιλιάδες άνθρωποι υπέβαλλαν ατομικές αιτήσεις ασύλου. Η Νότιος Αφρική ήταν αυτή που δέχθηκε τις περισσότερες τέτοιες ατομικές εκκλήσεις (107 χιλ.) ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (76 χιλ.) και τη Γαλλία (52 χιλ.).

Αξιοσημείωτο επίσης ότι το 49% των ατόμων με τα οποία ασχολείται η Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες είναι γυναικόπαιδα. Το 46% των προσφύγων και το 34% των αιτούντων άσυλο είναι παιδιά κάτω των 18.

Να ενημερώσουμε και για μια εκδήλωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων.

Σήμερα το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες διοργανώνει εκδήλωση με τίτλο «Διαδρομή για το Άσυλο» στο HUB, Αλκμήνης 5 στα Πετράλωνα. Είσοδος Ελεύθερη. Η εκδήλωση έχει ξεκινήσει από το μεσημέρι, υπάρχει έκθεση φωτογραφίας και εικαστικά δρώμενα, προβολή μικρών ντοκιμαντέρ, ανοιχτή συζήτηση με θέμα τη διαδικασία ασύλου στη χώρα μας και τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η ευάλωτη ομάδα των ασυνόδευτων ανηλίκων, καθώς επίσης υπάρχει και θεατρικό δρώμενο από τη θεατρική ομάδα του Πεσύθ. Μετά τις 10 το βράδυ η εκδήλωση συνεχίζεται με DJs και τα έσοδα θα διατεθούν στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες.

Ονδούρα: Εκκένωση κατάληψης και τραυματισμοί ιθαγενών ακτιβιστών

Νωρίς το πρωί της 11^ης Ιουνίου, 200 άντρες των σωμάτων ασφαλείας της Ονδούρας, συμπεριλαμβανομένων ανδρών της Προληπτικής Αστυνομίας, της Εθνικής Διεύθυνσης Ερευνών Εγκλημάτων και στρατιώτες από την 105^η ταξιαρχία, εκκένωσαν κατάληψη συνολικής έκτασης 4.000 εκταρίων σε  εκτάσεις γης στο Σαν Μανουέλ, στο βόρειο τμήμα του Κορτές, από τους καταληψίες αγρότες. Κάπου 30 άτομα συνελήφθησαν, κυρίως γυναίκες, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, αλλά η αστυνομία δήλωσε ότι βρήκε μόνο 20 άτομα και τα συνέλαβε για σφετερισμό γης. Η εκκένωση είχε διαταχθεί από δικαστή κοντινής πόλης.

Μια από τους καταληψίες, η Μαρία Ρέγιες, δήλωσε σε ρεπόρτερ ότι «οι στρατιώτες και η αστυνομία ήταν ανέντιμοι και δεν είχαν τα κότσια να μας πουν γιατί είχαν έρθει. Έδειχναν απλά ότι θα μας εξηγούσαν κάποιο ζήτημα, αλλά λίγα λεπτά μετά μας συνέλαβαν και μας έβαλαν σε ένα λεωφορείο σαν να ήμαστε εγκληματίες». Μετά την απομάκρυνση των αγροτών, οι δυνάμεις ασφαλείας έφεραν τρακτέρ και ξήλωσαν τις κατασκευές που οι καταληψίες είχαν στήσει με μπαμπού και λαμαρίνες, συμπεριλαμβανομένων τριών μικρών μαγαζιών. Τίποτα δε γλίτωσε από τις δυνάμεις ασφαλείας σύμφωνα με μια άλλη γυναίκα η οποία συνελήφθη ενώ μάζευε πλαστικά μπουκάλια για να τα πουλήσει στην ανακύκλωση.

Οι αγρότες, μέλη του Κινήματος Αγροτών Σαν Μανουέλ (MOCSAM) είχαν καταλάβει τη γη από τις 23 Μαΐου. Είχαν καταλάβει τις ίδιες εκτάσεις για λίγο περισσότερο από μια μέρα, στις 17 Απριλίου, στο πλαίσιο μαζικής διαδήλωσης κατά την οποία 3.500 οικογένειες είχαν καταλάβει γη σε διαφορετικά μέρη της χώρας για να γιορτάσουν τη Διεθνή Ημέρα Αγώνων των Αγροτών.

Οι τίτλοι των τριών εκτάσεων ανήκουν στην Εταιρία Ζάχαρης της Ονδούρας, σε μια άλλη εταιρία επενδύσεων, την Inversan, και σε έναν ιδιώτη τον Χοσέ Χάκομπο Σακάπα. Το κίνημα MOCSAM λέει ότι η κατάληψη είναι δικαιολογημένη σύμφωνα με μια πρόσφατη απόφαση του Εθνικού Ινστιτούτου Αγροτιάς ότι οι εκτάσεις προορίζονταν για την αγροτική μεταρρύθμιση και ότι επομένως οι τωρινοί ιδιοκτήτες τους τις είχαν αγοράσει παρανόμως.

Οι διενέξεις για τη γη συνεχίζουν να προκαλούν εντάσεις στη βόρεια Ονδούρα παρά μια μερική συμφωνία που έκανε η κυβέρνηση με μια ομάδα αγροτών στις 5 Ιουνίου στην Κοιλάδα Κάτω Αγουάν στο διαμέρισμα Κολόν. Το Μόνιμο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Αγουάν, που έχει σχηματιστεί από τοπικές και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι διεξάγει επαναστρατιωτικοποίηση της κοιλάδας. «Ομάδες έως και 60 στρατιωτών εκτελούν καθήκοντα φυλάκων στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας φοινικέλαιου, στις φυτείες αφρικανικού φοίνικα και σε σημεία που θεωρούνται στρατηγικά για την ασφάλεια των περιουσιών των εταιριών που κατέχουν τη γη», έγραψε η οργάνωση.

Στις 13 Ιουνίου, δύο ιθαγενείς ακτιβιστές δέχθηκαν πυρά στην κοινότητα Λα Κουτσία, στο βορειοδυτικό τμήμα της Σάντα Μπάρμπαρα, καθώς έφευγαν από μια συνάντηση για μια τοπική διένεξη για τη γη και για τη φυλάκιση ενός μέλους της κοινότητας. Δύο άντρες σε ένα μοτοποδήλατο πυροβόλησαν τουλάχιστον δύο φορές τον Χουάν Βάσκες και τον Σοτέρο Τσεβαρία, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του Συμβουλίου οργανώσεων βάσης και ιθαγενικών οργανώσεων της Ονδούρας (COPINH), κάνοντας το όχημά τους να τρακάρει. Οι δύο ακτιβιστές δεν τραυματίστηκαν αλλά το όχημα που ανήκει στην οργάνωση, υπέστη ζημιές. To COPINH λέει ότι εδώ και αρκετούς μήνες η οργάνωση και τα μέλη της υφίστανται μια εκστρατεία απειλών, παρενόχλησης και επιθέσεων από ένοπλους άντρες από την κυβέρνηση της Ονδούρας και πληρωμένα μέλη των εταιριών που σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν μεγάλα πρότζεκτ σε περιοχές ιθαγενών.

Παραγουάη: Πολύνεκρες συγκρούσεις και πολιτική δίκη του προέδρου Λούγο

Σε λουτρό αίματος κατέληξε επιχείρηση της αστυνομίας στις 15 Ιουνίου, για την εκκένωση κατάληψης γης στην Παραγουάη. Τουλάχιστον 6 αστυνομικοί και 11 αγρότες σκοτώθηκαν σε ανταλλαγές πυροβολισμών όταν κάπου 300 αστυνομικοί επιχείρησαν να απομακρύνουν 150 αγρότες καταληψίες από εκτάσεις του επιχειρηματία και πρώην γερουσιαστή Μπλας Ρικέλμε. Ο «προοδευτικός» πρόεδρος Λούγο στήριξε πλήρως τις δυνάμεις ασφαλείας και έστειλε και στρατό για να βοηθήσει στην επιβολή του νόμου και της τάξης στην περιοχή Κουρουγουάτι.

Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμα οργανώσεις αγροτών που στηρίζουν το Λούγο. Ο αγροτοσυνδικαλιστής Χοσέ Ροντρίγκες μίλησε ακόμα και για προβοκάτσια της αστυνομίας για να δικαιολογήσει τους θανάτους των αγροτών.

Το Κογκρέσο αποφάσισε να οδηγήσει το Λούγο σε πολιτική δίκη, ενώ αυτός αρνείται να παραιτηθεί. Οι υποστηρικτές του κατηγορούν τη δεξιά ότι προσπαθεί να κάνει πραξικόπημα και να τον ρίξει από την εξουσία. Το Πανεθνικό Συντονιστικό Αγροτικών Οργανώσεων στηρίζει το Λούγο και αγρότες κινητοποιούνται από 15 επαρχίες για να πάνε στην πρωτεύουσα. Τον Λούγο στηρίζουν επίσης Βολιβιανοί φοιτητές που διαμένουν στο εξωτερικό καθώς και ο ιθαγενής πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες που κατηγορούν ότι επιχειρείται πραξικόπημα οργανωμένο από τους γαιοκτήμονες και το Παρτίδο Κολοράδο, το δεξιό ή ακροδεξιό κόμμα.

Φιάσκο η σύνοδος Rio+20

Σε φιάσκο εξελίσσεται η σύνοδος για τη βιώσιμη ανάπτυξη στο Ρίο ντε Τζανέιρο, γνωστή και ως Ρίο + 20 μιας και πραγματοποιείται 20 χρόνια μετά την ιστορική σύνοδο στην ίδια πόλη που είχε θέση κάποια θεμέλια και είχε αφήσει κάποιες ελπίδες. Τα πυρά όλου του φάσματος των ΜΚΟ και των ακτιβιστών, συγκεντρώνει η σύνοδος που βρίσκεται στην τελική της φάση. Καταρχήν μποϋκοταρίστηκε από σημαντικούς ηγέτες του ανεπτυγμένου κόσμου, που προτίμησαν τη σύνοδο G20.

Σε ότι αφορά το κείμενο που προορίζεται να υπογραφεί, η GreenPeace επισημαίνει:

 - Για τους Ωκεανούς: Η νέα παράγραφος, προϊόν συμβιβασμού, αποτυγχάνει να αναγνωρίσει το κατεπείγον της κρίσης των ωκεανών, καθυστερώντας οποιαδήποτε απόφαση για πιθανή δράση για μετά το 2014. Ακόμα και τότε δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα διαπραγματευτούν μια νέα συμφωνία που θα αντιστρέψει το ρεύμα εκμετάλλευσης των ανοιχτών θαλασσών.

- Για τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης: Εδώ και ενάμιση χρόνο οι κυβερνήσεις κατάφεραν να συμφωνήσουν ότι ίσως θα ήταν καλή ιδέα να εισαχθούν στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης, που θα ήταν οικουμενικοί αλλά όχι νομικά δεσμευτικοί. Αυτό είναι όλο κι όλο που κατάφεραν να συμφωνήσουν. Δεν κατάφεραν καν να σημειώσουν πρόοδο στο να συμφωνήσουν θέματα για τους Στόχους. Όλο κι όλο αυτό που παρήγαγαν ήταν μια ακατάλληλη και περίπλοκη διαδικασία για περαιτέρω συζητήσεις.

- Σε ότι αφορά τα χρήματα και τα μέσα εφαρμογής: δεν υπάρχουν λεφτά, παρά μόνο μια αόριστη υπόσχεση για μια διαδικασία που θα εκτιμήσει τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των αναπτυγμένων χωρών να παράσχουν οικονομική στήριξη στις φτωχότερες.

- Για το Διεθνές Πλαίσιο Βιώσιμης Ανάπτυξης: Το κείμενο αποτυγχάνει να δημιουργήσει τους αναγκαίους θεσμούς για να παράσχουν βιώσιμη ανάπτυξη. Οι κυβερνήσεις απέτυχαν να κάνουν το UNEP, το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών μια ολοκληρωμένη υπηρεσία παρά την ισχυρή στήριξη της Ε.Ε. και της Αφρικής. Υπάρχει μια πολιτική στήριξη για κάποια περισσότερα χρήματα και ισχύ στο UNEP, αλλά το περιβάλλον δεν έχει την παγκόσμια φωνή που χρειάζεται.

Υπάρχει μια δέσμευση για να αντικατασταθεί τελικά η «ξεδοντιασμένη» Επιτροπή Βιώσιμης Ανάπτυξης, αλλά αντί να δημιουργηθεί ένα νέο σώμα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Ρίο, ξεκινά μια διαδικασία που το πιο πιθανό είναι να καταλήξει σε άλλο ένα φόρουμ συζήτησης.

-    Για την Πράσινη Οικονομία: το συγκεκριμένο τμήμα στερείται νοήματος. Υπογραμμίζει μόνο πολύ αδρές αρχές. Οι χώρες είναι ελεύθερες να ορίσουν από μόνες τους τι είναι πράσινο και τι δεν είναι, και είναι ελεύθερες να μην κάνουν τίποτα. Ακόμα και ο μηχανισμός ανάπτυξης ικανοτήτων για μια πράσινη οικονομία που είχε προτείνει η Ε.Ε. απαλείφθηκε. Η συμφωνία Ατζέντα 21 πριν από 20 χρόνια είχε περισσότερα στοιχεία πράσινης οικονομίας από αυτήν εδώ. Σε ότι αφορά την κοστολόγηση της ρύπανσης και άλλα ζητήματα, έχουμε πάει προς τα πίσω. Δεν υπάρχει πράσινη οικονομία, μόνο πράσινο ξέπλυμα.

-    Για τα δάση: Το κείμενο για τα δάση χαρακτηρίζεται από την GreenPeace ως συντριπτικό όνειδος. Απλά δεν υπάρχει τίποτα.

-    Για την Ενέργεια: Δεν υπάρχουν νέοι στόχοι για ανανεώσιμη ενέργεια και στη «Χρονιά για την Βιώσιμη Ενέργεια για όλους», αυτή η σύνοδος δεν προσφέρει τίποτα σε 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους χωρίς πρόσβαση στην ενέργεια, των οποίων οι ανάγκες θα μπορούσαν και πρέπει να ικανοποιηθούν με ανανεώσιμη ενέργεια.

-    Για τις επιδοτήσεις για ορυκτά καύσιμα: Δεν υπάρχει δέσμευση για κατάργηση των επιδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα σε αυτό το κείμενο. Οι κυβερνήσεις πάλεψαν σκληρά για ένα κείμενο το οποίο για τον κόσμο και τον πλανήτη είναι απλά άνευ νοήματος. Είναι ένα από τα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα ότι οι κυβερνήσεις ακούνε αυτούς που μολύνουν και όχι το λαό.

Γενικά η γλώσσα της GreenPeace είναι ιδιαίτερα σκληρή. Ο Κούμι Ναϊντο, εκτελεστικός διευθυντής της GreenPeace, ανάμεσα σε άλλα δήλωσε:

«Αυτό δεν είναι τα θεμέλια για να αναπτυχθούν οι οικονομίες ή να βγει ο κόσμος από τη φτώχεια, είναι η τελευταία επιθυμία και η διαθήκη ενώ καταστροφικού μοντέλου ανάπτυξης του 20^ου αιώνα.»

Αλλά και οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από τη δική τους σκοπιά αντιδρούν στο κείμενο που προορίζεται να υπογραφεί. Ο Σάβιο Καρβάλιο, διευθυντής του προγράμματος «Απαιτούμε Αξιοπρέπεια» της Διεθνούς Αμνηστίας, γράφει χαρακτηριστικά από το Ρίο: «Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων τις τελευταίες μέρες είδαμε διάφορα κράτη μέλη να συμμετέχουν σε επικίνδυνα πισωγυρίσματα όταν πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα.» Και αναφερόμενος στον τίτλο της συνόδου «Το μέλλον που θέλουμε» επισημαίνει: «Θέλουμε ένα μέλλον που δεν θα αναγνωρίζει τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών ως ανθρώπινα δικαιώματα; Θέλουμε ένα μέλλον όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα θα έχουν πάρει διαζύγιο από τη βιώσιμη ανάπτυξη; Θέλουμε ένα μέλλον όπου οι εταιρίες δεν θα είναι υπόλογες για τις ενέργειές τους μέσα και έξω από τα εθνικά σύνορα; Θέλουμε ένα μέλλον όπου οι νομικά δεσμευτικές υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που είχαν συμφωνηθεί προηγουμένως, θυσιάζονται σε ένα πνεύμα συμβιβασμού;»

Οι ακτιβιστές έχουν προχωρήσει σε πολλών ειδών κινητοποιήσεις μεταξύ άλλων και μέσω διαδικτύου. Οι οργανώσεις Avaaz, Φίλοι της Γης και 350.org παρέδωσαν στην πρωθυπουργική κατοικία στο νούμερο 10 της Ντάουνιγκ Στριτ στο Λονδίνο, πάνω από 750.000 υπογραφές που καλούν σε τερματισμό των επιδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα. Το Avaaz έκανε νέο κάλεσμα για συλλογή υπογραφών στο διαδίκτυο προς την πρόεδρο της Βραζιλία Ντίλμα Ρούσεφ, να σώσει τη σύνοδο, να θέσει ως πρώτο θέμα τις επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων σώζοντας ταυτόχρονα ένα τρισεκατομμύριο δολάρια που δαπανώνται γι’ αυτές.

Resistencias στο Radiobubble: "Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά"

Παρέα με το μελος της ομάδας Κώστα Αθανασιου, συζηταμε για το τελευταίο βιβλίο του Λεονάρδο Παδούρα   ''Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά''  που ο ίδιος μετέφρασε (2011-εκδοσεις Καστανιώτη)  . To βιβλίο (που κέρδισε το κρατικό βραβειο λογοτεχνίας στην Κουβα το 2011)   αφηγείται 3 ιστοριες στις οποίες ειναι πρωταγωνιστές 3 άνθρωποι.  Ο Τρότσκι, από τότε που φεύγει στην εξορία μέχρι τη στιγμή που δολοφονείται στο Κογιοακάν του Μεξικού, ο Ραμόν Μερκαντέρ, που εκπαιδεύτηκε από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες για να δολοφονήσει τον Τρότσκι, και ο νεαρος Κουβανος Ιβάν, που θα γίνει ο θεματοφύλακας αυτής της μυστικής και επικίνδυνης ιστορίας.

download


http://liveradio.radiobubble.gr/2012/06/2011.html

Προβολή ταινίας: «Εξεγερμένη Παταγονία» του Έκτορ Ολιβέρα [Σαβ.23/6, 9μμ, Πάρκο Ναυαρίνου & Ζωοδόχου Πηγής]

Σάββατο 23 Ιούνη, στις 9.00 μ.μ.
στο Πάρκο Ναυαρίνου & Ζωοδόχου Πηγής, Εξάρχεια

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ:
«Εξεγερμένη Παταγονία»
του Έκτορ Ολιβέρα
(1974)

διάρκεια 104′

Παταγονία-Αργεντινή 1920. Εξέγερση των εργατών στην κτηνοτροφία και στις πόλεις. Άγρια καταστολή από το στρατό και την αστυνομία. Σενάριο βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Οσβάλντο Μπάγιερ.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου–Χάρτου, Αττικής

Resistencias στο Radiobubble: Ταϋλάνδη

Ποιο το ιστορικό της χώρας αυτής η οποία αποτέλεσε σημείο αναφοράς της ενθάδε εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973;
Ποια η γεωπολιτική της θέση της και πόση βαρύτητα έχει η τελευταία στην επιλεγόμενη πολιτική ?
Ποιες οι πολιτικές δυνάμεις και ποιες οι κοινωνικές συγκρούσεις σήμερα;

Την ευθύνη της παρουσίασης έχει ο Γιώργος Σ, ο οποίος παρακολουθεί επί μακρόν την ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας.

Ο Γιώργος Σ. είναι ακαδημαϊκός και μέλος της ομάδας Resistencias.


http://liveradio.radiobubble.gr/2012/06/resistencias.html 

Resistencias στο Radiobubble: Blocupy

Μαζί με το μέλος της ομάδας 'Αχιμ Ρ. και την Φωτεινή που βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στην Φρανκφούρτη, μιλάμε για τις 4 μέρες κινητοποιήσεων στην πόλη που εδράζεται η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (16-19 Μαιου) και την πολιτική συγκυρία στην χώρα...


download


http://liveradio.radiobubble.gr/2012/06/resistencias-blocupy.html

Resistencias στο Radiobubble: Η Σενεγάλη σήμερα...Ιστορία, κινήματα και οι πρόσφατες εκλογές

Η ομάδα Αντιπληροφόρησης-Διεθνιστικής Αλληλεγγύης Resistencias, με αφορμή τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στην Σενεγάλη, παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί εκεί σήμερα. Παρουσιάζονται τα κινήματα Y’en a marre και Μ23 που κυριάρχησαν στην πολιτική σκηνή τον τελευταίο χρόνο και ακύρωσαν τα σχέδια του προέδρου Abdoulaye Wade για μια τρίτη θητεία. Αναφέρονται επίσης τα 40 χρόνια ιθαγενούς σοσιαλισμού με την εμβληματική προσωπικότητα του Leopold Sedar Senghor, ο ρόλος του Ισλάμ, η θέση της γυναίκας, καθώς επίσης και το αυτονομιστικό κίνημα της περιοχής Καζαμάνς. 

Την ευθύνη της παρουσίασης έχει η Λίνα Σ, η οποία βρέθηκε επί τόπου στις πρόσφατες εκλογές.
Η Λίνα Σ. είναι μεταφράστρια και μέλος της ομάδας Resistencias.

download

http://liveradio.radiobubble.gr/2012/05/resistencias_30.html