Γιατί έριξαν το Λούγο;

Του Ατίλιο Μπορόν

Πριν από μερικά λεπτά ολοκληρώθηκε η φάρσα: ο πρόεδρος της Παραγουάης Φερνάντο Λούγο αντικαταστάθηκε με μια συνοπτική δίκη όπου η πιο διεφθαρμένη γερουσία της αμερικάνικης ηπείρου – και αυτό είναι λίγο – τον έκρινε ένοχο για «κακή εκτέλεση» των καθηκόντων του εξαιτίας των θανάτων που συνέβησαν κατά την εκκένωση μιας φάρμας στο Κουρουγουάτι.

Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε τι μπορεί να συμβεί από εδώ και πέρα. Το σίγουρο είναι ότι, όπως λέει και το άρθρο του Ιντίλιο Μέντες που συνοδεύει αυτό το σημείωμα, το φονικό στο Κουρουγουάτι ήταν μια παγίδα στημένη από μια δεξιά που από τότε που ο Λούγο ανέλαβε την εξουσία, περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να τελειώσει με ένα καθεστώς που παρόλο που δεν είχε πλήξει τα συμφέροντά τους, άνοιγε ένα χώρο για την κοινωνική διαμαρτυρία και για τη λαϊκή οργάνωση, ασύμβατο με την κυριαρχία της τάξης τους.

Παρά τις πολλές προειδοποιήσεις πολυάριθμων συμμάχων μέσα και έξω από την Παραγουάη, ο Λούγο δεν βάλθηκε να εδραιώσει την πολυπληθή αλλά ετερογενή κοινωνική δύναμη που με μεγάλο ενθουσιασμό τον ανέβασε στην προεδρία τον Αύγουστο του 2008.

Η επιρροή του στο Κογκρέσο ήταν τελείως ελάχιστη, ένας ή δύο γερουσιαστές το πολύ, και μόνο μια ικανότητα κινητοποίησης που θα μπορούσε να επιδείξει στους δρόμους ήταν το μόνο που μπορούσε να δώσει δυνατότητα διακυβέρνησης στην προσπάθειά του.

Αλλά δεν το αντιλήφθηκε έτσι και κατά τη διάρκεια της θητείας του συνέβησαν πολλαπλές παραχωρήσεις σε μια δεξιά, αγνοώντας ότι όσο και να την υποστήριζε εκείνη ποτέ δεν θα δεχόταν την προεδρία του ως νομιμοποιημένη. Κινήσεις παραχώρησης προς τη δεξιά το μόνο που κάνουν είναι να της δίνουν θάρρος, όχι να την κατευνάζουν.

Παρά τις παραχωρήσεις αυτές, ο Λούγο πάντα θεωρήθηκε ως ένας ενοχλητικός παρείσακτος, όσο και να προωθούσε αντί να βάλει βέτο στους αντιτρομοκρατικούς νόμους που, μετά από αίτημα της «Πρεσβείας», ενέκρινε το Κογκρέσο, το πιο διεφθαρμένο της αμερικάνικης ηπείρου.

Μια δεξιά που, εννοείται, ότι πάντα ενήργησε αδερφικά με την Ουάσιγκτον για να εμποδίσει, μεταξύ άλλων, την είσοδο της Βενεζουέλας στη MERCOSUR. Αργά κατάλαβε ο Λούγο πόσο «δημοκρατικοί» ήταν οι θεσμοί του καπιταλιστικού κράτους, που τον αντικαθιστά με μια κωμικοτραγική παρωδία πολιτικής δίκης παραβιάζοντας όλους τους κανόνες της σωστής διαδικασίας.

Ένα μάθημα για τον λαό της Παραγουάης και για όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής: μόνο η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ και η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ μπορεί να στηρίξει κυβερνήσεις που θα ήθελαν να προωθήσουν ένα πρόγραμμα κοινωνικού μετασχηματισμού, όσο μετριοπαθές και να είναι, όπως υπήρξε η περίπτωση του Λούγο.

Η ολιγαρχία και ο ιμπεριαλισμός ποτέ δεν παύουν να συνωμοτούν και να δρουν, και αν φαίνεται να έχουν παραιτηθεί, αυτό το φαινόμενο είναι τελείως απατηλό, όπως μόλις το επιβεβαιώσαμε πριν από λίγα λεπτά στην Ασουνσιόν.

Πηγή: http://www.atilioboron.com.ar/2012/06/por-que-derrocaron-lugo.html


Για τα γεγονότα που προηγήθηκαν της καθαίρεσης του Λούγο διαβάστε:

Παραγουάη: Πολύνεκρες συγκρούσεις και πολιτική δίκη του προέδρου Λούγο

 Για παλαιότερα άρθρα για την ίδια χώρα δείτε την ετικέτα Παραγουάη